Algemeenheden en symptomatologie

Het veneus netwerk verzekert de terugkeer van het bloed nadat het zuurstof en voedingsstoffen naar de weefsels bracht via de slagaders. Dit netwerk, waarvan de wanden oorspronkelijk elastisch en musculair zijn, is eveneens voorzien van kleppen die de efficiënte progressie van deze terugkeerflux bevorderen. De normale richting van de veineuze circulatie verloopt van de periferie (voeten, handen) naar het hart toe.


De veineuze insufficiëntie is te wijten aan een abnormale ontspanning van de wanden van de aders, die een dilatatie en een verlenging uitlokt en een verwijding van deze laatste die dan het bloed terug laten dalen naar de voeten toe.

Spataders zijn dus aders die meer uitgezet en langer zijn geworden, zij ontwikkelen dan een kronkelend trajet dat volledig of gedeeltelijk zichtbaar is onder de huid.
Het gaat om een zeer frekwente pathologie die voornamelijk te wijten is aan een familiale erfelijkheid, aan zwangerschappen, aan zwaarlijvigheid, aan langdurig rechtstaan en aan een gebrek aan regelmatige fysische activiteit, aan de chronische blootstelling aan sterke warmte en aan het chronisch dragen van hoge hakken.
Ze zijn initieel goedaardig, maar hun evolutie ligt soms aan de oorsprong van zware en invaliderende pathologieën.


De meest voorkomende symptomen zijn een zwaartegevoel, zwelling, pijn, jeuk en een spataderbreuk die een externe bloeding veroorzaakt, maar ook eczeem van de spataders, dermitis (ontsteking van de huid) en ulcera.
 

De stagnatie van het veneuze bloed en van de irriterende katabolieten (afvalstoffen) die het bevat bevordert eveneens het optreden van een flebitis (ontsteking van de ader met eventuele bloedklonters) die doorgaans banaal is als het om een oppervlakkige vorm gaat. Soms spreidt deze ontsteking zich uit naar het diepe adernetwerk. Dan is een zwaardere medische behandeling van meerdere maanden noodzakelijk en wordt de patient blootgesteld aan het risico van een longembolie door migratie van een fragment van de klonter.

Er moet eveneens rekening gehouden worden met de onesthetische verschijnselen die soms het eerste motief vormen voor een raadpleging.

Balans

Een grondige oppuntstelling is noodzakelijk om de therapeutische houding voor te stellen die het best aangepast is aan het stadium van veneuze insufficiëntie dat de patient vertoont, dit om een functioneel, esthetisch en duurzaam resultaat te garanderen.

Een preciese balans aan de hand van een klinisch onderzoek gekoppeld aan een echografische exploratie en een raadpleging laat toe om voor elke patient een individuele adercartografie op te stellen waarvan hieronder een voorbeeld volgt : de normale aders hebben een blauwe kleur, de zieke te  behandelen aders zijn rood.



 

Uitgaande van dit plan is de voorgestelde therapeutische benadering ook geïndividualiseerd.
 

Behandeling

Als ze aangewezen zijn, worden contentie, sclerose en echosclerose met schuim voorgesteld op de raadpleging.
Als het aangewezen is, stripping via endovasculaire of open heelkundige weg en dan zonodig afgewisseld met scleroses die toelaten aan elke patient een optimale behandeling aan te bieden. Indien u het wenst kunnen alle operatieve procedures uitgevoerd worden in dagheelkunde (zonder te slapen in de kliniek). De twee elementen waar we mee begaan zijn zijn een heelkunde die een mooie postoperatieve esthetiek oplevert maar ook het meest duurzame resultaat op lange termijn.

In bepaalde specifieke gevallen kunnen vrouwen spataders of pijn en een gynecologisch zwaartegevoel of zwaartegevoel ter hoogte van de onderbuik vertonen te wijten aan de reflux van diepgelegen bloed in het abdomen op het niveau van de aders van het kleine bekken: deze zullen dan het voorwerp uitmaken van een embolisatie voorafgaand aan elke heelkunde.
 

1. De contentie:

Met elastische banden of met kousen die de veneuze dysfunctie compenseren door de terugkeer te bevorderen, dankzij een compressie van de aders die ook beter geledigd worden door de spieroefening.

     

2. Sclerose:

Sclerose doet de kleine spataders verdwijnen door injectie in de spatader van een agressief product dat de wand vernietigt en een regressie uitlokt. Indien de spatader groter is kan de sterkere schuimvorm van het product gebruikt worden. Indien de spatader niet zichtbaar is voor de punctie voert men de procedure uit onder begeleiding van een echograaf (foto rechts).                                 

     
 

3. Chirurgische behandeling:

Het chirurgisch behandelen van de spataders via endoveneuze weg bestaat erin de belangrijkste spataders te vernietigen (meestal de vena saphena magna of parva) door het gebruik van een lasersonde die via punctie onder echografische controle in beide aders ingebracht wordt. Ze veroorzaakt de vernietiging van de aderwand door thermische energie en een secundaire verlittekening. Dit type van behandeling heeft een puur lokale actie en blijft onschadelijk voor de rest van het organisme. Er is dus geen zichtbaar litteken bij deze techniek.

4. Stripping:  

Het strippen via heelkundige weg (stripping) bestaat erin om de spataders weg te nemen na ligatuur van hun uitmonding in de diepe ader – meestal ter hoogte van de basis van de dij of aan de knieholte. Deze techniek kan gebruikt worden in het geval dat de endoveneuze weg niet van toepassing is. We gebruiken de techniek van eversie die minder postoperatieve hematomen geeft en waarbij de insnijdingen kleiner zijn en niet meer zichtbaar op termijn.

 
De geëtageerde resecties bestaan in de uittrekking van de collaterale spataders (takken) aan de hand van micro-incisies (2 tot 3 mm) die meestal zonder hechting gesloten worden met een kleefbandje (steristrip). De spatader wordt uitgetrokken door middel van een kleine haak. Deze techniek vervolledigt over het algemeen het strippen van de grote assen van de vena saphena, maar kan ook gebruikt worden bij geïsoleerde spatadertakken. De kleine incisies zijn ook niet meer zichtbaar op termijn.

 
Deze drie laatste technieken worden gewoonlijk onder locoregionale (rachianesthesie), algemene of plaatselijke verdoving gerealiseeerd, in functie van hun omvang.

Een volledige mobilisatie wordt vanaf het ontwaken na de anesthesie toegelaten onder dekking van een elastische contentie. De patiënt mag dus zonder probleem opnieuw rondlopen de dag zelf van de operatie. Hij wordt meestal teruggezien door de chirurg na 10 dagen tot twee weken.
 

5. Embolisatie van de bekkenaders:

De embolisatie van de bekkenaders kan voorafgaand aan elke heelkunde voorgesteld worden indien er een veneuze insufficiëntie bestaat ter hoogte van de onderbuik (aders van de eierstokken en van het bekken) die symptomen geeft op perineaal niveau maar ook aan de onderste ledematen. Hoewel er uitzonderingen zijn, ziet men dit probleem meestal na verscheidene zwangerschappen. De diagnose wordt bevestigd door een flebografie via aderpunctie. De behandeling kan in dezelfde tijd uitgevoerd worden: ze bestaat in de occlusie van de zieke ader met behulp van spiralen in soepel metaal (coils) of een aangepaste synthetische lijm. Gans deze procedure kan uitgevoerd worden in dagheelkunde (zonder te slapen in de kliniek).

Voorbeeld van reflux van de baarmoederader R die in het kleine bekken gaat, dan de laterale zijden van de uterus tot aan de grote lippen (foto rechts).
 

Embolisatie via coil: exclusie

Ader die terugvloeit naar de onderbuik -> twee sterk uitgezette ovarium- en bekkenaders

Aders gevuld met synthetische lijm vermengd met contraststof: behandelde reflux