Ongeveer 10 tot 15% vrouwen vertonen een AHT tijdens hun zwangerschap. De helft onder hen lijdt aan een zogenaamde essentiële hypertensie (d.w.z. onafhankelijk van hun zwangerschap) en de andere helft aan een hypertensie die voortkomt uit hun zwangerschap. In het laatste geval spreekt men van een zwangerschapshypertensie of een zwangerschapstoxemie als deze rond de 20ste week amenorroe optreedt bij een vrouw die tot dan toe niet aangetast was.
Zwangerschapshypertensie is de belangrijkste oorzaak van morbiditeit (ziekte) en prenatale mortaliteit (sterfte). Het foetale risico wordt verdrievoudigd door deze aandoening. Indien een proteïnurie (albumine in de urine) en oedemen (ter hoogte van de benen, maar ook van het aangezicht en de handen) plotseling en massaal tegelijk optreden, gaat het om een alarmsignaal. Anderzijds komen lichte of matige oedemen voor bij 80% van de normale zwangerschappen.
Praktische raadgevingen
Houd regelmatig toezicht op uw bloeddruk in geval van arteriële hypertensie, ongeacht of het om een essentiële vorm gaat of te maken heeft met uw zwangerschap.
Controleer tevens regelmatig uw urine door middel van teststrips, om een eventuele proteïnurie op te sporen. Als er twee kruisjes verschijnen, is een onmiddellijke ziekenhuisopname noodzakelijk.
Wanneer op raadpleging gaan?
U merkt een zeer snelle gewichtstoename op of een plotse verdikking van uw silhouet, handen of aangezicht. Maak in dat geval een dringende afspraak in de kraamafdeling waar u gevolgd wordt. Doe dit ook als er plots een proteïnurie optreedt (twee kruisjes op de teststrip).
Hoofdpijn, eventueel gepaard gaande met duizeligheid en/of oorsuizen zijn tekens van een hoge bloeddruk.
AHT wordt toevallig ontdekt tijdens een ogenschijnlijk normale zwangerschap.
Onderzoek
Buiten de spoedgevallen waarbij de bevalling ingezet moet worden omwille van de risico’s voor moeder en kind, vereist een AHT die ontdekt wordt in de loop van de zwangerschap een doorgedreven bilan om de oorzaak te bepalen, de ernst in te schatten en een geschikte behandeling op te starten. Hiertoe wordt vaak een kort ziekenhuisverblijf voorgesteld.
Een bloedonderzoek (bloedplaatjes, hematocriet, stolling, fibrinolyse) en urineonderzoek (nakijken van proteïnurie) worden uitgevoerd. Een klinisch onderzoek geeft een beeld van de aanwezigheid van oedemen en houdt toezicht op de bloeddruk, eventueel gesteund op een Holteronderzoek (continue registratie van de bloeddruk om gevaarlijke pieken die zich onopgemerkt kunnen voordoen op te sporen).
Het obstetrische onderzoek omvat een echografie om vast te stellen of er eventueel foetaal lijden is of een groeivertraging. Een Doppleronderzoek meet de snelheid van de bloeddoorstroming aan weerszijden van de placenta.
Elk geval is uniek en de klinische en biologische onderzoeken, evenals de obstetrische onderzoeken, worden aangepast aan elke situatie. Indien geen ernstige tekens aanwezig zijn, wordt een specifieke behandeling opgestart en de vrouw blijft onder regelmatig toezicht.
Behandeling
In eerste instantie moet men weten dat de zwangerschap moet worden afgebroken indien de gezondheidstoestand van moeder en/of fœtus ernstig bedreigd is. Een spoedbevalling moet dan worden ingezet, hetzij vaginaal hetzij via keizersnede.
Buiten deze spoedeisende situaties bestaat de behandeling uit rust, medicatie tegen hypertensie en toezicht. In veel gevallen laat enkel rust al toe het optreden van complicaties te vermijden of te vertragen. Het is belangrijk om een normale voeding te blijven gebruiken met een normaal zoutgehalte (vooral geen zoutloos dieet!). De antihypertensie behandeling is aangepast aan elk geval, er zijn inderdaad talrijke geneesmiddelen beschikbaar. Continu toezicht is van essentieel belang. Dit bestaat erin om regelmatig de bloeddruk na te kijken, evenals de urine om de aanwezigheid van albumine op te sporen.
Meestal komt alles in orde na de bevalling, behalve als het om een essentiële AHT gaat.
Het is echter niet mogelijk vooraf in te schatten of de AHT opnieuw zal optreden bij een volgende zwangerschap, reden om een vroegtijdig en herhaald toezicht uit te oefenen. Sommige specialisten raden aan om een preventieve behandeling op te starten bij een volgende zwangerschap, onder de vorm van de inname van een lage dosis aspirine vanaf het einde van het eerste zwangerschapstrimester. Deze behandeling zou een herval van de AHT vermijden en een foetale groeiachterstand voorkomen.